Een korte geschiedenis:
Prinsengracht 239 ligt in de binnenstad van Amsterdam, in de zeventiende eeuw was dit pand één van de hoogste van Amsterdam, er was de suikerraffinaderij Sint Joris in gevestigd.

In de negentiende eeuw is het pand tot op een paar muren na afgebroken en is er op de oude resten een school gebouwd. Eerst twee verdiepingen hoog met een kap erop, in het begin van de twintigste eeuw is er nog een verdieping bovenop gezet. Het was een openbare lagere school, 2e klasse, letter G. Deze school heeft een bijzondere leerling gehad: Theo Thijssen, de schrijver/schoolmeester die aangrijpende boeken heeft geschreven over opgroeien in de Jordaan. www.theothijssenmuseum.nl

In de jaren zestig van de vorige eeuw werd het pand steeds minder gebruikt, het werd een dependance van de school op de Keizersgracht. In de jaren tachtig stond het leeg. Verder gebruik liet niet lang op zich wachten: het pand werd gekraakt in 1987 en bewoond door woningzoekenden en op de begane grond werden de twee grote zalen in gebruik genomen door theatergroep Zep www.zep.nu . In 1994 werd het pand ‘gelegaliseerd’ met steun van woningbouw vereniging De Key en de gemeente Amsterdam en zowel Zep als de bewoners konden na verbouw terugkeren.

Achter Studio239, via de naastliggende besloten steeg is één van de oudste poortjes van Amsterdam te vinden: de zogeheten Broodpoort. Het naastgelegen Huiszittenhuis (Prinsengracht 237) was één van de eerste armenhuizen van Amsterdam en de Broodpoort was de plek waar brood werd uitgedeeld. Wil je een blik werpen op dit poortje: bel voor een afspraak.